Kopalnie złota w Las Medulas

Las Medulas jest niewielką wioską w Hiszpanii w regionie Kastylia i Leon, która trafiła na Listę Światowego dziedzictwa UNESCO dzięki pozostałym tutaj śladom po starożytnej kopalni złota. Ta miejscowość, pełna dołów, dziur i ostrych skalnych zrębów, nie została stworzona w procesie naturalnym, tylko stworzyli ją ludzie. To miejsce, gdzie rodzime bogactwa były pełne cierpienia.

Technika wydobywcza

Las Medulas uważane było za największą kopalnię złota w regionie. Teren po dawnej kopalni wygląda dziś jak krajobraz księżycowy, pełen wydrążonych w skałach tuneli. Właśnie w ten sposób pozyskiwano tutaj złoto. Tunele były wydrążane przez pracujących tu niewolników, wybijane specjalnymi, ówczesnymi minami, a następnie przepuszczano przez nie wodę, która wypłukiwała skały. Woda spływała do czerpadła złota, czyli ogromnego zbiornika, w którym specjalnymi sitami odcedzano złoto od błota i wody. Czerpadło, to dziś wielkie błotniste jezioro, a po szeregu lat pracy wydobywczej z pięknego górskiego krajobrazu niewiele pozostało. Szacuje się, że w wyniku niewolniczej pracy z kopalni pozyskano około 1,6 milionów kilogramów kruszcu.

Warunki pracy

Praca w kopalni była skrajnie niebezpieczna, dlatego zatrudniano tam niewolników. Drążenie kopalni trwało niekiedy miesiącami, zanim powstał odpowiedni tunel, przez który można było przepuścić wodę. Niewolnicy wyznaczenie do kopania tunelu nie wychodzili z niego miesiącami, nie widząc światła i często tracąc wzrok. Ciężka praca i skromne jedzenie wyczerpywało ich siły, wiec umierali z wycieńczenia, albo ginęli w licznych zawałach. Dobrym przykładem rzymskiej kopalni jest film religijny „Barabasz”, w którym pokazano pracę niewolniczą w kopalni siarki.

Kres działalności

W czasach największej chwały kopalnia to był obszar kanałów i domów górniczych obejmujących około 20 km2. Kopalnia, jak każda inna wyczerpywała się, ale na jej zamknięcie wpłynął przede wszystkim spadek cen złota. Nie opłacało się inwestować w sprzęt, strażników i kupować niewolników do pracy, bowiem eksploatacja przestawała powoli pokrywać koszty, jakie na nią ponoszono. Inną przyczyną było osłabienie Cesarstwa Rzymskiego w Europie. Ostatecznie kopalnię zamknięto w III wieku.

Ocena współczesna

Z dzisiejszego punktu widzenia kopalnie w Las Medulas są przykładem nowoczesnej jak na ówczesne lata myśli naukowej i technicznej. Przede wszystkim nowoczesne było wykorzystanie systemu wodnego, porównywalnego do dzisiejszych systemów hydraulicznych. Z drugiej strony przyjęta metoda eksploatacji złóż była bardzo niszczycielska z punktu widzenia środowiska naturalnego. W tamtych czasach nikt się nie zastanawiał nad degradacją naturalnych terenów i tym, jakie to może przynieść konsekwencje dla lokalnego klimatu i biocenozy.

			Lovetotravel Kontakt

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies